"...Malda verschilt op wezenlijke punten van zijn collega’s van 
een eeuw of wat geleden. Allereerst is hij schilder van luchten 
maar niet van licht. Licht zit wel in zijn aquarellen, maar het is 
geraffineerd weggelaten, als een open, niet ingeschilderde 
ruimte. En terugkerend naar de impressionisten, hij kent niet het 
treuren over het verlies van een onbedorven wereld - de 
‘Weltschmerz’ van de impressionisten die nooit met de moderne 
wereld in het reine zijn gekomen - en hij vindt ook niet dat hij 
dagelijks met een roze bril naar de samenleving kijkt. 
Zo’n selectieve blik die voorbij gaat aan alles wat niet volslagen 
esthetisch verantwoord kan worden, dat gaat aan hem voorbij. 
Gevoelens van nostalgie zijn hem idem dito vreemd. 
En als er maar even de neiging naar romantiek bij hem zal 
opsteken, zal hij het zelf pareren met een nuchter oordeel. Maar 
het begrip vervoering wil hij niet uitsluiten. Compassie met wat hij 
buiten ziet, daar gaat het om..."

- Cees Straus, uit "De magistrale ruimte 
boven een Hollandse waterplas"
(uit: Toetsen en Tonen, Sijtze Malda schilder en
 muzikant, uitgeverij Art Revisited, 2008)

___

"...het beste realistische werk van Sijtze Malda bezit een dusdanige samenhang van technisch kunnen en artistieke uitwerking in relatie tot het onderwerp, dat daardoor essentiële communicatie mogelijk wordt tussen werk en beschouwer..."

___

"...Deze genrekunstenaar voelt vooral de uitdaging om binnen een bestaande stijltraditie de eigenheid te vinden. Sijtze doet dat op een integere en professionele manier waaruit veel respect voor de traditie van het genre spreekt. Hij heeft de handschoen van de problemen die de aquarelleerkunst de kunstenaar stelt opgepakt. Talloos zijn immers de aquarellisten die een soort van vrije expressie toelaten in hun aquarel in een tot mislukken gedoemde poging het werk ‘hedendaags’ te laten zijn. Daardoor dient zich in hun werk een ongebreidelde vrolijke vrijheid aan, die bij nadere beschouwing louter vrijblijvendheid blijkt te zijn, gehanteerd om gebrek aan vormidee en techniek te maskeren. Van dat soort gemakkelijke artistieke kwasterijen houdt Sijtze zich ver..."

- Henk Heideveld, uit "Aantekeningen bij een meesterwerk" (uit: Toetsen en Tonen, Sijtze Malda schilder en muzikant, uitgeverij Art Revisited, 2008)

Muzikant

Behalve schilder is Sijtze Malda ook muzikant. Hij maakte als accordeonist deel uit van de formaties Colcannon (Ierse folk) en Blue Dew (Iers en bluegrass). Langer geleden speelde hij in The Normal School Minstrels, een folktrio, en in Not The John Wayne Orchestra, dat in 1992 de grote popprijs in Apeldoorn won. Tegenwoordig is hij actief in de straatband Martin And The Old Cocks.